IJsland en de Faroer 2018 week 3

Zaterdag 2 juni – Asbyrgi naar Akureyri - in de ochtend zon, later bewolkt 17 graden

We hebben onszelf beloofd om rustig aan te doen vanmorgen en dat lukt. Het was voor het eerst niet te warm vannacht en we slapen zowaar uit tot 8 uur. We ontbijten, doen een rondje uitkloppen en schoonmaken, drinken koffie en maken tijd om de foto’s op de pc te zetten. Pas om 12 uur vertrekken we richting Akureyri. We stoppen na 10 kilometer bij een uitkijkpunt over een meer, dat in 1975 is ontstaan na een aardbeving. 5 kilometer verder de volgende stop bij een meer langs de rivier. Gister zat het er vol met eiders, vandaag met zaagbekken en franjepoten. We lunchen bij een uitzichtpunt over de delta van de Jökulsá. Daarna weer door. De weg die hetzelfde is als gister ziet er van deze kant veel groener en geler (bloemen) uit. Ook zien we Lupine opkomen, het is echt net lente hier. De lucht betrekt en het is helemaal bewolkt. We stoppen bij de Godafoss om deze te bekijken. Het is er druk met Japanners, maar gelukkig staan wij aan de relatief rustige kant. Daarna rijden we door naar de campingcard camping bij Lonsa in Akureyri. Het is vlak naast de weg nr 1 en de recensies zijn negatief maar wij worden heel prettig ontvangen en hebben een mooi plekje aan een stromend beekje. We hebben advies gekregen hoe we morgenochtend naar de botanische tuin kunnen. We eten iets met sojabonen, ui, champignons, worstjes en mexicaanse kruiden en dat is erg lekker. Avondprogramma: afwas, half uurtje foto’s en dan kaarsjes aan, berenburg en verder lekker niets doen! Tenminste, alleen de achterpootjes uitdraaien. Het is inmiddels flink gaan waaien en de camper staat te schudden op zijn banden. De pootjes helpen iets, maar we worden wel “gegras-straald”. Bij harde vlagen waait het gemaaide gras uit het veld ernaast tegen de camper aan en zo te horen zitten er ook steentjes bij. Ach, gebruikssporen zullen we maar zeggen. Gereden kilometers: 168 

Zondag 3 juni – Akureyri naar Dalvik – zonnig 17 graden

Vanmorgen wakker geworden zonder wind maar wel met een brandende zon op het dak. Het moet ook niet gekker worden. Buiten is het wel fris hoor, maar je loopt gewoon in korte broek en T-shirt naar het toiletgebouw. Na het ontbijt met vers gebakken broodjes en koffie gaan we naar de botanische tuin in Akureyri. We vinden een plekje om te parkeren, al kost het zoeken naar de parkeerschijf meer tijd. In de botanische tuin verwennen we onszelf met een kop koffie en koek. Daarna wandelen we nog door het stadje waar we in een winkel opgezette papegaaiduikers zien. De snavel is alleen niet zo mooi, dus maar hopen dat we elders er nog 1 tegenkomen. We tanken met de Oktan korting card die 8 cent per liter korting blijkt te geven. Hierna gaan we op pad richting Dalvik. We willen weer een wandeling maken uit het boekje “IJsland, de mooiste kust en bergwandelingen”. Onderweg nog gestopt voor de lunch. Tineke transformeert oud brood tot tosti’s, lekker! Vlak voor Dalvik gaan we weg 805 op. We zien bij het begin dat er een vogelgebied is, maar kunnen dat niet 123 vinden. De wandeling is aan het eind van de weg en dat zullen we weten. Het “eind van de weg” is ook het “eind van de weg”. Asfalt wordt grindweg, grindweg wordt kuilenweg, kuilenweg wordt boerenlandweg. Aan het eind van de boerenlandweg staat het beloofde hek met daarachter het huis en het begin van de wandeling. Er hangt helaas een bordje dat de wandelweg gesloten is. Bovendien blaft er een hond vervaarlijk achter het hek. Na enige twijfel toch maar gaan vragen en inderdaad, blaffende honden bijten niet. De weg is er jammer genoeg niet meer maar er is een nieuwe wandelroute een aantal kilometer terug. We keren dus de camper en gaan terug over de boerendlandweg en de kuilenweg en vinden even later het begin van de nieuwe wandelroute. Alleen is onze camper geen 4x4 en kunnen we m daar niet parkeren. We rijden dus maar terug, een gravelervaring rijker. Plotseling zien we onder het bord van een vakantiepark wel het logo van het vogelgebied. Er is een mooie parkeergelegenheid en we maken hier een prachtwandeling naar een vogelhut. Verder lopen kan jammer genoeg niet omdat het pad deels is ondergelopen en voor onze bergschoenen te diep. In de vogelhut zien we massa’s vogels waaronder heeeel veel grutto’s en een paarse strandloper. Daarna is het tijd om de camping op te zoeken. Als we aankomen is het nog rustig en gaan we eerst douchen. De voorzieningen zijn beperkt in hoeveelheid, maar verder prima en keurig schoon. We veroorloven ons de luxe van elektra en genieten van het zonnetje. We eten Mexicaanse wraps a la IJsland en dat is erg lekker! Avondprogramma is zoals gebruikelijk de afwas en een verstapping door Dalvik. In de haven liggen een paar vissersschepen die ook ijsbreker zijn. Om negen uur zijn we weer op het honk. Nog een berenburg en dan gaan de luiken dicht. Dat moet ook wel want het wordt hier niet meer donker. Vandaag gereden: 92 kilometer     

Maandag 4 juni – Dalvik naar Saudárkrókur – zonnig 14 graden
Op het gemak opgestaan en ontbeten. Ondertussen heeft Tineke een heuse cake gebakken in de oven. Het lijkt wel glamping. Daarna koffie met cake natuurlijk. We wassen lekker buiten in het zonnetje af en gaan na de “entsorgung” op pad. Na 500 meter de eerste stop. Tineke gaat de supermarkt in terwijl ik de haven nog even afstruin. Daarna gaan we op zoek naar het noordelijkste punt van onze reis. Om daar te komen moeten we nog wel door een paar tunnels heen waarvan een tweetal 1-richting verkeer zijn. Het tegemoetkomende verkeer heeft voorrang, maar om het iets makkelijker te maken zijn er wel om de 200 meter parkeerhavens aangelegd. Het lijkt een beetje op Annemaria-koekoek alleen dan 7,9 kilometer lang. Je steelt steeds een parkeerplaats… We komen er zonder kleerscheuren doorheen ook al hadden ze het hier en daar moeilijk gemaakt door er bochten in aan te brengen. We houden een koffie met cake-stop bij het noordelijkste punt maar helaas is dat niet heel fotogeniek. Het is bovendien koud en de korte mouwen worden ingeruild voor een thermo met lange mouwen. We rijden weer door en stoppen nog op een plaats waar harlekijneenden, een kleine jager en eidereenden zijn. Ter plekke is het nog maar 8 graden en de ijsmuts komt tevoorschijn omdat er ook een koude wind waait en de zon zich verstopt heeft achter de wolken. We rijden langs prachtige kustwegen die Tineke niet kan waarderen: 14% hellingen en een weg zonder vangrail. Bij Hofsós maken we een koffie stop en een kleine verstapping. Daarna gaan we door naar de eindbestemming al stoppen we nog wel om verkeerstorens van vliegvelden (voor Sarina) en IJslandse paarden (voor Inge) te fotograferen. Bij de camping zijn we zowaar de eerste. De beheerder is net klaar met gras maaien. Hij is druk aan het harken want het was de eerste keer dit jaar en wellicht ook de enige keer dat het nodig is…. Het klimaat heeft hier zo ook zijn voordelen. We houden wederom een rustig avondje. Het diner is soep met salade en de verstapping gaat naar de supermarkt (Tineke) en naar de top van de berg achter de camping (Peter). Tineke heeft last van de droge ogen dus komt de luchtbevochtiger tevoorschijn.
Vandaag gereden 137 km

Dinsdag 5 juni – Saudárkrókur naar Hvammstangi – zonnig 10 graden

Om 5 uur gewekt door de baltsroep van de alpensneeuwhoen. Die was makkelijk, maar daarna begon een andere vogel te roepen. De baltsroep van een velduil na enig zoeken. Sta je dan op een stadscamping…. Gelukkig konden we daarna weer verder slapen. Bij het ontbijt hing er een dikke wolk in de baai, het zicht was ca 100 meter. Goed tegen droge ogen. Om kwart over negen vertrokken. De route gaf de snelweg 1 aan maar wij kiezen voor de kortere 744 dwars door de bergen. Ondanks dat het een 3-cijfer weg is is deze ondanks de mist goed te doen. Bovendien zitten we  na een korte klim boven de wolk en schijnt de zon. We houden een koffiestop op een hoogvlakte. Dan rijden we weer even over de snelweg 1 voor we de 715 opgaan. Een echte grindweg: 1 auto breed, veel hellingen van 14%, heerlijk onoverzichtelijke bochten zodat het iedere keer hopen is dat er achter de bult geen tegenligger aankomt. Tineke kijkt goed mee en gelukkig is het niet druk. We stoppen bij Borgarvirki, een oud fort uit de Vikingtijd bovenop een rotsformatie met basaltkolommen. We maken er foto’s en doen een eerste lunch. Dan op naar het doel van vandaag Hvirtsekur, een basaltformatie in zee voor een zwartstrand waar zeehonden zijn. De weg wordt niet leuker want er komen enkele 18% hellingen aan maar de camper stampt rustig naar boven en gelukkig ook weer naar beneden. Kan ik eindelijk al die knopjes gebruiken op het dashboard. We draaien de 711 op en deze blijkt wel passeerstroken te hebben om de paar honderd meter maar ook een veelvoud aan kuilen. Het is zelfs zo erg dat als je over een veerooster rijdt je even opgelucht ademhaalt omdat dat tenminste vlak is. We doen een half uur over de laatste 10 kilometer kilometer. Op de P doen we de tweede lunch en ondanks de zon kleden we ons warm, ook de ijsmuts mag op. Er is een mooi fotopunt maar de meeste mensen en wij dus ook klauteren naar beneden. Dat is niet geheel zonder gevaar want de stenen glijden mee, maar we bereiken heelhuids het strand. We maken foto’s en genieten van dit natuurfenomeen. Het water is koud, het zwarte strand heet en er ontstaat een soort mist boven het water. We wandelen verder en zien de zeehonden op het strand aan de overkant liggen. Die bekijken we later door de telescoop. Moe maar voldaan beginnen we aan de terugreis. 24 kilometer slechte grindweg: het humeur daalt per kilometer. We bereiken zonder schade het asfalt. De camping is niet ver meer al is de ingang moeilijk te vinden. Er is WiFi en we gebruiken dit om de oude laptop te synchroniseren met de ICloud. Dat is een avondvullend programma maar er is gelukkig een goede kantine. Het menu is spruiten in saté saus, Hollandser kan haast niet. Ook houden we vast aan yoghurt met fruit toe. Tijdens het synchroniseren bepalen we de route voor de rest van de IJsland reis bepalen. Na vandaag sluiten we voorlopig de grindwegen even uit. 
Vandaag gereden 150 kilometer. 

Woensdag 6 juni – Hvammstangi naar Akranes - bewolkt en zon
Bij het opstaan is het 12 graden in de camper, de koudste ochtend tot nu toe. Bewolkt en grijs edoch droog. We zijn om 9 uur klaar voor vertrek. We gaan vandaag richting Husafel. We gaan van de kust af en komen al snel op een mooi stuk hoogvlakte. De zon is inmiddels weer gaan schijnen. Er zijn praktisch geen P’s of mogelijkheden om te stoppen. Hier kunnen ze nog wat van de Noren leren. Bij een pas aangelegde zendmast lukt het om van de weg af te gaan: tijd voor koffie dus. De volgende stop is bij Grabrok. Gelukkig stond het in het NKC routeboek vermeld want op de borden staat het niet. Toch is het een toeristisch trekpleister en gezien de bussen ook goed te bereiken uit Reykjavik. We lopen in colonne naar boven, een rondje rond de krater en weer terug. We rijden langs Bifröst waar we tanken en op zoek gaan naar een winkel. Deze volgens de boekjes “bruizende studentenstad” is op een doordeweekse dag volkomen verlaten en de minimarkt in het al even uitgestorven en vervallen hotel mag dan wel de naam maar niet het assortiment hebben. We rijden door naar de Hraunfossen. Een rivier die eerst 46 kilometer onder een lavaveld doorloopt komt er daar onderuit en valt een paar meter naar beneden. Er is ook nog een kleine waterval vlakbij. Heel mooi maar je moet overal op de aangelegde uitkijkpunten en binnen de paden blijven. Tijd voor de lunch en door naar attractie 3. Deildartunguhver is een warmwaterbron waar water van 100 graden aan de oppervlakte komt dat wordt gebruikt om twee steden en allerlei groente en fruitkassen te verwarmen. Stadsverwarming als attractie dus. We kopen er gelukkig zeer smaakvolle tomaten. De laatste 40 kilometer rijden we langs de warmwaterpijpleiding naar Akranes. De wolken krijgen weer de overhand, het uitzicht blijft spectaculair en mooi. We komen weer bij zee uit en doen eerst boodschappen en gaan dan door naar de camping. Mooie plek op 30 meter van de branding en we worden weer vrolijk van de schollies die op de rotsen zitten. We eten Mexicaanse wraps. Na de afwas maken we een wandeling naar de vuurtoren. We lopen eerst langs zee en dan door de haven en dan het dorp en dan het industrieterrein. Gelukkig zit er een zoomlens op het toestel zodat we de wandeling kunnen beperken tot anderhalf uur. Om halftien zijn we terug en hebben we een biertje verdiend. Morgen Reykjavik. Vandaag gereden 245 kilometer.

Donderdag 7 juni – Akranes via Reykjavik naar Sandgerdi – bewolkt 12 graden
Om 8 uur gewekt door de branding. Na het ontbijt nog even langs de IJslandse paarden en dan op pad. We moeten door een toltunnel en terwijl Tineke opzoekt hoe dat werkt blijkt het heel eenvoudig: gewoon aan het loket betalen. De volgende uitdaging is een P zoeken in Reykjavik waar we met de camper kunnen staan. De meeste zijn vol of er is geen plek voor de camper. We vinden een leeg terrein maar daar wordt gewerkt en dat zal niet voor niets leeg zijn. Uiteindelijk komen we op het lumineuze idee om bij het zwembad te parkeren. Er is zat ruimte en het is slechts op 2 kilometer lopen van de winkelstraat. Wij gaan op puffinjacht! We beginnen met koffie en cappuccino in een hippe tent en trakteren onszelf op koek en muffin. Daarna winkel in, winkel uit; hele mooie dingen gezien maar geen stuffed puffin. Als we het vragen kijken ze ons wat glazig aan. Uiteindelijk vinden aan het eind van de winkelstraat een winkel waar ze op de plank staan. Om gesleep met het beest te vermijden lopen we eerst naar de haven en de kerk. Vlak voor de kerk komen we nog een winkel tegen met stuffen puffins  waar ze bovendien goedkoper en mooier zijn. De koop is snel gesloten al moet de winkelier halsbrekende toeren op een klapstoel uithalen want Tineke wil natuurlijk de aller bovenste. Hij is blijkbaar wel wat gewend want hij steekt daarna nog minimaal een kwartier in het zorgvuldig inpakken. De kerk komt nu op de foto met een doos met Puffin, maar dat mag de pret niet drukken. Om 3 uur zijn we moe maar voldaan terug bij de camper. We ontvluchten de stad en gaan verder naar Sandgerdi op het schiereiland Reykjanes. Bij aankomst is de camping rustig dus we maken snel gebruik van de douche. Daarna uitpuffen, eten en de folders die we uit Reykjavik hebben meegenomen doorspitten. We eten bruine bonen met ui, prei, tomaat en kaas. Fruit en yoghurt toe. Het avondprogramma bestaat uit appeltaart bakken en de vermoeide benen rust geven. Lekker lezen en handwerken. De camping stroomt helemaal vol en daarmee vermaken wij ons ook want er komen ook veel mensen aan die net een camper gehuurd hebben en waarvan dit de eerste stop is. In de avond begint het te motteren, de eerste regen van de vakantie!
Gereden kilometers: 110 km

Vrijdag 8 juni – Sandgerdi naar Stokseyri – motregen en zon 10 graden
Het motregent nog steeds maar omdat wij lekker binnen zitten is dat geen probleem. Na het ontbijt gaat Tineke boodschappen doen terwijl Peter de afwas doet. Bij terugkomst is het tijd voor koffie en zelfgebakken appeltaart. Om 10 uur rijden we van de camping af. We gaan de kustweg langs die heel veel attracties heeft. We rijden eerst het dorp Sandgerdi uit en komen dan in een vogelbroed gebied. Je kan alleen kijken vanaf de weg maar de sterns scheren langs de camper en de eiders vliegen vlak voor de camper langs. Veel te zien dus. Daarna verandert het landschap in een maanlandschap. Het lijkt alsof het asfalt met een drilboor is opengeboord en de resten in brokken zijn blijven liggen. We stoppen bij Hafnaberg om even voor 11 en wandelen naar de kliffen. Het is net droog geworden en terwijl we wandelen piept zelfs de zon er doorheen. De wandeling gaat over een pad wat ze voor deze gelegenheid hebben ontdaan van stenen: mul zand dus wat zwaar loopt, zeker omdat ze best nog wat stenen hebben laten liggen. Het is 3 kilometer lopen terwijl we op eigenlijk op 1 hadden gerekend. Als we bij de kliffen komen is het snel vergeten. We zien maar liefst 4 soorten alken, drieteenmeeuwen en stormvogels. Als er dan ook nog puffins langszwemmen kan de dag niet meer stuk. De alken zijn erg grappig als ze zich wassen. Ze doen dan een soort eskimorol, goed door de scoop te zien. Na een uurtje op de klif gaan we terug zodat we om half twee aan de lunch in de camper zitten. 1 kilometer verder is de volgende attractie. We zitten op de grens van 2 continentale platen die uit elkaar schuiven. Daardoor is er een kloof ontstaan die ieder jaar 2 cm breder wordt. We fotograferen en ik laat de iphone weer eens uit mijn handen vallen. Dit keer geen geluk; scherm stuk. Door naar de volgende attractie dan maar: de vuurtoren van Reykjanes. We schieten wat plaatjes als volleerde Jappanners. En door naar Gunnuhver, een solfataren gebied met pruttelende modder en kleurige zwavelbronnen. Met de stoom geeft het mooie plaatjes. We wandelen er omheen en gaan dan weer door naar de volgende stop: Brimketill. Dit zijn een soort poelen die zijn ontstaan in de vulkanische rotsen langs de kust als gevolg van de atlantische oceaan die er op beukt. Het water spat zo nu en dan hoog op. Inmiddels hangt onze tong op de schoenen en dan hebben we het nog niet gehad over het landschap. Een eindeloze massa stenen wat wij als heel mooi ervaren. En er stonden in het boekje nog meer highlights aan deze weg. We rijden naar de afslag naar de krysivikberg, een vogelrots, maar zien van de wandeling af omdat de laatste 6 kilometer er naar toe meer voor 4x4 auto’s is. We zijn aan koffie toe en gaan daarom naar Seltún, wederom een Solfataren gebied. Na de koffie met het  laatste stuk appeltaart maken we een wandeling. Hierna is het echt mooi geweest en gaan we naar de camping in Stokseyri. Terwijl we rijden begint het weer te motregenen, hoezo timing? Om 18 uur op de camping en een half uurtje later heeft Tineke de Nasi klaar. Het gaat morgen stevig regenen volgens de voorspelling. Avondprogramma: afwas, foto’s en uitrusten van alle indrukken.
Vandaag gereden 150 kilometer.