IJsland en de Faroer 2018 week 4

Zaterdag 9 juni – Stokseyri naar Geysir – regenachtig 10 graden

Met regen en wind wakker geworden. Beetje medelijden met de mensen die naast ons hun tent aan het afbreken zijn maar vanuit bed laat zich dat prima bekijken. Vandaag naar Gulfoss en Geysir. We vertrekken rond half elf. In Selfoss doen we grote boodschappen bij de Kronan. Het is inmiddels droog geworden. Hierna door naar de Gulfoss waar we nog net een plekje vinden op de best grote P, veel toeristen dus. We lunchen eerst en lopen dan naar de waterval. Deze is indrukwekkend in grootheid en kracht. In het bezoekerscentrum maakt Tineke foto’s van allerlei leuke knutsel ideeën. We hebben het tijdens de wandeling droog gehad maar inmiddels mottert het weer. De volgende halte is ook de eindbestemming: camping Skjol, 3 kilometer van de Geysir. De camping is net klaar en veel faciliteiten zijn er niet. Het toilet is echter prima. Vanmorgen hebben we broodjes hamburger gekocht en als de keus is koffie en wat knagen of eten is de keus gemaakt. Wij zitten dus lekker om half vier broodje hamburger te eten! Daarna de afwas en klaar maken voor de wandeling. Door de regen wandelen we 3 km naar de Geysir. Dat gaat over een soort paardepad naast de weg. Alleen bij de eenweg brug moeten we 150 meter over de weg. Gelukkig houd het verkeer wel rekening met voetgangers. Daarna is het nog een kilometer tot Geysir. We zien de Stokur een aantal keer mooi tot uitbarsting komen en wandelen nog wat door het solfatarenveld. Ook doen we nog een verplicht rondje bezoekerscentrum dat voor ons als grootste attractie een in-store fjall raven winkel heeft. Terug weer de wandeling in omgekeerde volgorde. Nat, moe maar voldaan komen we aan. We hebben ons verheugd op de koffie en krijgen er als extra traktatie een vastzittende camper naast ons bij. Heeft geprobeerd te draaien terwijl de grond erg zacht was en zit er nu tot de assen in vast, Uiteindelijk wordt hij er met hulp van een 4x4 jeep uitgetrokken. De rest van de avond is het lezen, opwarmen, drogen, de tocht van morgen voorbereiden en genieten van de regen en natuurlijk de Japanners die laat aankomen in een camper en meermaals vast komen te zitten. Vandaag gereden 94 km

Zondag 10 juni – Geysir via Thingvllir naar Hella – bewolkt met af en toe wat motregen 10 graden. 
De eersten zijn alweer vertrokken tegen de tijd dat wij om half negen opstaan. Lekker geslapen dus. Het is droog maar het terrein nog nat zodat alle vertrekkers moeite hebben met het gladde terrein. Bij ons doen de traction control en de rijplaten goed hun werk. Tineke doet het vuile werk met de rijplaten terwijl ik de camper weer op vaste grond zet. We spoelen de blokken en rijplaten nog even af bij het toilet. Bestemming vandaag is Thingvellir waar we een wandeling willen lopen uit de Rother wandelgids. We gaan weg in de motregen maar als we dichterbij komen gaat het er steeds lichter uitzien. Bij aankomst tijd is het een slagveld van bussen, auto’s en campers. We vinden een plekje en betalen het parkeergeld. Na de lunch lopen we naar het bezoekerscentrum voor de film en het toilet. Door een verbouwing is er echter geen film en voor het toilet staat zo’n rij dat je blij bent dat je een camper hebt. Eerst even teruglopen dus en dan aan de wandel. Op het eerste stuk in de kloof lopen we heel erg tussen de toeristen maar als we naar Skogarkot afslaan blijven we met zijn tweeën over. Het is een struik/heideachtig gebied dat glooiend omhoog loopt. Onderweg stuiten we op een alpensneeuwhoen die of gewond of uitgeput is want ze laat zich zowat aaien. Daarna weer doorlopen en we verbazen ons over de vogels die je hoort en ziet. Bij het Skogarkot nemen we de Gönguvegur terug. Een pad weer dwars door de natuur maar nu niet met grind maar met keien, rotsen, plassen, kuilen en een oversteek over een kloof over een smal rotspad. Bij Thingvellir nog even langs de kerk en dan snel terug naar de camper. Tijd voor koffie en ontbijtkoek. We kunnen er weer tegenaan voor het laatste stuk van de reis naar Hella. Onderweg weer wat regen maar de weg is goed en het uitzicht mooi. Om 17 uur in Hella waar we op zoek gaan naar de camping. De camping heeft een naam, maar geen adres dat bestaat in de navigatie. Meestal is het een soort vervoeging van de plek waaraan het ligt en onze beheersing van het IJslands is nog niet zo goed.. We zien echter een camper staan en dan is de “camping Gaddstadaflatif” gevonden. Het is een veld vol met elektra paaltjes, 1 vuilcontainer, 4 Dixies, een wasbak en nu twee campers. Nou ja, home is where your camper is. Bovendien zit het veld vol met regenwulpen, tureluurs en scholeksters. Het menu is risotto met doppers, wortels en noten en toe hebben we yoghurt met fruit en daarna koffie. Tijd om uit te buiken. We lopen naar het hotel om te informeren naar bussen naar de Landmannalaugar maar dat gebied is nog gesloten tot juli. Wel kunnen we naar de Pórsmörk wat volgens de boekjes 1 van de mooiste gebieden van IJsland is. We krijgen bij een andere camping informatie en zoeken en vinden in het centrum de bushalte en de dienstregeling. Morgen een nieuwe avontuur dus! Nu tijd om warme spullen in te pakken en de rugzakken klaar te maken.
Vandaag gereden: 154 kilometer

Maandag 11 juni – Hella – bewolkt in de loop van de dag zon 5 graden
Om 8 uur opgestaan zodat we ruim de tijd hebben voor ontbijt. Om kwart over negen rijden we weg en staan 5 minuten later bij de supermarkt voor de deur. De bus komt om 9:40. We kunnen gelukkig met kaart betalen bij de chauffeur zodat we contant geld overhouden. De bus rijdt eerst naar Hvollsvöllur waar hij een halfuur stopt bij het Lavacentrum. Daar stappen we over in een grote 4x4 Mercedes bus. De bus rijdt nog een stuk over de 1 tot de Seljalandsfoss en gaat dan de F249 gravelweg op. Tsjonge wat een stenen, blij dat dit niet onze eigen camper is. Zeker als we het eerste riviertje over moeten steken. Je wordt alle kanten opgeslingerd en moet je aan de leuning naast en voor je vasthouden. Op het laatst moeten we de Krossa oversteken. Ook voor de chauffeur is het lastig omdat na de uitbarsting van de Eyjafjallajökul het gebied nog niet stabiel is. Geulen veranderen daardoor van diepte en stroomsnelheid. De laatste is echt meer dan 1 meter diep, maar gelukkig staat de bus hoog op zijn banden. Om kwart over twaalf zijn we op de bestemming Pórsmörk Husa. We drinken eerst een kop koffie en beklimmen dan de Valahnukur, een 454 meter hoge berg. Het is een stijle klim en we zijn geregeld buiten adem. Het uitzicht maakt alles goed: de vulkaan en gletsjer liggen in de wolken maar de rivierdelta en berglandschap zijn supergoed om te zien. We puffen hier uit en eten een broodje. De zon is er ondertussen bijgekomen maar het blijft koud met een graad of 5. Daarna dalen we aan de andere kant weer af en lopen naar de berghut Langidalur. Van daaruit door een lieflijk dal weer terug. We genieten na met een kop koffie en puffen uit op een bankje in de zon, wat een dag. Om 16 uur de bus terug die ons, na weer de wissel van 4x4bus naar gewone bus, om 18uur in Hella aflevert. We hebben geen zin om ver te rijden dus rijden we weer naar Gaddrstaflatir camping. Onze “huis” regenwulp wacht ons al op het privé kampeerterrein op. Om even over zes zijn we er en Tineke heeft binnen een half uur de maaltijd op tafel: tortellini’s met ui, prei, paprika, pesto en geraspte kaas. Na de koffie gaan we de knieën rust geven en foto’s overzetten. De vogels vliegen om ons heen en het is oorverdovend stil. Tijd om de dag door te nemen met een biertje.

Dinsdag 12 juni – Hella naar Vik – droog, half bewolkt met zon, 10 graden.Dinsdag 12 juni – Hella naar Vik – droog, half bewolkt met zon, 10 graden.
Om uur worden we uitgerust wakker. Er zijn toch nog een paar andere buscampers bijgekomen gisteravond zodat we niet helemaal alleen hebben gestaan. Er worden leidingen ingegraven op het terrein en het lijkt er op alsof ze faciliteiten aanleggen voor de camping dus wie weet wordt het nog eens wat. Wij hebben er prima geslapen en om even over tien rijden we weg. De eerste koffiestop is het Lavacentrum. Er blijkt gratis internet dus we kunnen het reisverhaal en de foto’s weer wat bijwerken. We bezoeken ook de film over de erupties van de vulkanen. Tineke doet daarna boodschappen bij de Kronan die 100 meter verder ligt. Het was de bedoeling om vroeg in Vik aan te komen maar er is weer veel te veel te zien. We stoppen bij de Seljalandfoss waar je achter de waterval langs kan lopen. Het is helaas een toeristenattractie en wij beginnen enigszins “waterval-moe” te worden. Peter gaat zich nat laten regenen terwijl Tineke ondertussen Italiaanse bollen bakt. Daarmee heerlijke geluncht. De beoogde volgende stop is ook een waterval dus die slaan we over. We schieten nu lekker op naar Vik maar laten ons nog verleiden door Reynisdrangar. Ook hier kun je wandelen over de hoofden van Japanners en Amerikanen en we vinden met moeite een plekje voor de camper. Meevaller is wel dat je zo het strand op loopt. Als je 100 meter verder loopt en het regent ben je ook de meeste toeristen kwijt. We maken weer de selfie van de dag en terwijl het begint op te drogen en een nieuwe horde toeristen arriveert maken wij ons uit de voeten. Op naar Vik. Om 3 uur hebben we een plekje op de camping. Tineke gooit meteen de was in de machine. We verzamelen nog meer was en vegen en kloppen de matjes. Voor de tweede was moeten we even wachten want een Amerikaan uit Alaska wil nog verder reizen en die mag wel even voor. We eten tussendoor rode kool met appels, ui en worstjes volgens beproefd concept. Daarna is het af en aan naar de droger. Tim, de Amerikaan komt nog even thee drinken. Hij blijkt natuurfotograaf die in Alaska woont; altijd handig zulke contacten! We zijn in ieder geval welkom daar! Tineke blijft af en aan lopen tot alles wat in de droger zit ook droog is. De rest hangt gezellig in de camper met de verwarming aan en de ventilatie open. Het is gelukkig droog geworden buiten en als de weergoden het willen morgen de hele dag goed weer.
Vandaag gereden 110 kilometer

Woensdag 13 juni – Vik – zonnig 12 graden
We starten vandaag met uitzicht op een camper die hem om drie uur vannacht op 40 cm afstand naast ons heeft geparkeerd. Nou, ja de zon schijnt van de andere kant naar binnen zullen we maar zeggen. De camping stond vannacht helemaal afgeladen vol. We gaan vandaag niet rijden, dus we hebben tijd voor huishoudelijke zaken. Bed verschonen, matjes kloppen, kleding opruimen, voorraad aanvullen etc. Na de koffie maken we een wandeling naar het beroemde zwarte strand van Vik. Daarna naar de Ice Wear factory waar een “factory tour” maken. De tour houdt in dat je op twee plekken door een raam naar beneden mag kijken naar met name machines die aan het werk zijn. Verder bezoeken we de winkel met alle icewear spullen en alles voor de moderne toerist, waarmee je over het algemeen nog niet dood gevonden wil worden. Tineke staat zich nog wel te vergapen aan de bollen wol en is druk met het uitrekenen hoeveel ze nodig heeft voor een trui. Uiteindelijk verlaten we het pand met een riem voor Peter. We gaan weer terug naar de camper voor de lunch. De camper naast ons vertrekt net en de enige camper die blijft staan is die van ons. Mooi moment dus om te douchen want de capaciteit op Ijslandse campings is over het algemeen zeer beperkt. De est van de middag brengen we door met allerlei nuttige klusjes. Tineke vindt een site waar ze de wol kan bestellen met patroon en Peter werkt verslag bij. We boeken voor zaterdagochtend een boottocht op het Gletsjermeer. Dat ligt in ieder geval vast! We gaan terug naar de camper en vinden het tijd voor pizza. Dat is immers een prima 4 uurtje. Tineke maakt daarna nog tomatensoep zodat we niet verhongeren. Na de afwas nog een verstapping naar de supermarkt. We zoeken nog wat stenen en maken een foto van de camper. We kunnen nog even van de avondzon genieten voor deze achter de berg verdwijnt. De camping is ondertussen weer helemaal volgelopen wat een gezellige reuring geeft. Voor ons begint het avondprogramma: lezen en knutselen.
Geen kilometers gereden en maar 12000 stappen: een echte rustdag!

Donderdag 14 juni – Vik naar Skaftafell – zon overgaand in regen en daarna bewolkt 10-14 graden
Wakker geworden met een stralende zon. We bakken broodjes en ontbijten in de camper. De koffie stellen we even uit dus om kwart over negen rijden we weg. Als we Vik 1 kilometer achter ons hebben gelaten komen we in een grote grijze vlakte uit. Het smeltwater van de gletsjer en de de rivieren delta hebben een alleen stenen vlakte gemaakt. Deze grijze vlakte gaat over in een vlakte vol lupines en daarna wordt het weer een vulkanische stenen vlakte. In de 68 km die we rijden komen we welgeteld 1 dorpje tegen wat tegen een berg aan ligt. We slaan af naar een gravelweg om die 2 kilometer op te rijden naar Fjabrárglúfur. Tineke vindt de weg vergelijkbaar met een veerooster dus ik mag erover rijden Het is ook maar twee kilometer maar wel weer een helling van 12%, twee “einbreid bru’s” en onoverzichtelijke bochten. Maar dan kom je wel bij een te kleine P met teveel bezoekers en gelukkig ook een schitterende kloof. Bovendien gaan we eerst koffie drinken. Het regent tijdens de wandeling en dus komen we druipnat in de camper terug. Tineke hangt alles te drogen in het toilet zodat ze even later met een handdoek op haar hoofd tegen de drup moet plassen. We rijden weer hetzelfde weggetje terug en de volgende kilometers zijn wat lieflijker en groener. Bij de Dverghamrar bakken we verse broodjes voor de lunch. Nog steeds in de regen gaan we weer door. De laatste 25 kilometer gaat de zon weer schijnen maar wordt het landschap weer 1 grote grijze stenen vlakte met de gletsjer op de achtergrond. Hier heeft een uitbarsting van een vulkaan in 1976 gezorgd voor het smelten van een deel van de gletsjer wat een maand later tot een vloedgolf van water en stenen leidde. Het beneden gelegen gebied is ontdaan van alle vegetatie en bebouwing en “mooi afgevlakt”. We stoppen op een parkeerplaats om een paar foto’s te maken zo mooi ziet het er uit. Daarna rijden we door naar de camping. We eikelen gigantisch over de plek, maar dat heb je met veel keus. Daarna melden we ons aan bij het bezoekerscentrum en kijken daar een film over het gebied. Het is meer winkel dan bezoekerscentrum, maar dat is aan de toeristische kant blijkbaar gewoon. De camping is de duurste tot nu toe maar heeft ook de beste faciliteiten. Zuinige Hollanders als we zijn maken we een foto van de wandelkaart ipv een kaart te kopen en gaan dan terug naar de camper. Nasi wordt het menu. Avondprogramma een wandeling naar de Gletsjer. Die is hier maar 1200 meter vandaan. Onderaan is een gletsjermeer waar afgebroken stukken ijs drijven: fotomomentje! Als we terug zijn selecteren we de foto’s op de pc.
Vandaag 151 kilometer gereden

Vrijdag 15 juni – Skaftafell – motregen 10 graden
Vandaag op het programma wandelen naar de Swartifoss. We liggen lekker in bed naar de regen te luisteren en hebben geen haast. Omdat we een dag overblijven en de kachel best lekker is besluiten we om ook elektra te nemen. En dan kunnen we deze net zo goed meteen aansluiten… opstaan dus. Ontbijt met koffie en thee. Daarna gaat Tineke de verlenging van de camping regelen en haar schoenen impregneren en Peter lezen. Als ze na een uur nog niet terug is toch maar even kijken. Het blijkt dat de spuitbus met impregneermiddel niet goed werkt, het werk is echter gedaan en de schoenen zijn nu hopelijk weer waterdicht. We bereiden ons voor op regen dus het mottert slechts als we vertrekken. De weg is grotendeels bewerkt zodat ook toeristen deze kunnen lopen maar er zitten nu en dan lekkere “stenenstukjes” bij. De waterval Swartifoss is bijzonder door de 6-kantige basaltzuilen en we lopen er tot vlakbij. 95% van de toeristen gaat hier terug dus wij kunnen mooi doorlopen. We moeten even klimmen en komen dan op een mooi uitzichtpunt. Zittend op een steen is het tijd om te genieten van de boterhammen die we hadden meegenomen. Daarna begint de afdaling. We krijgen een mooi uitzicht op een andere gletsjertong. Daarna lopen we langs een oude boerderij waarvan de deur los is. Je blijkt er binnen te kunnen kijken en er ligt ook een gastenboek. We bekijken de boel dus, leuk om te zien! Daarna lopen we weer door langs de waterval Hundefoss waar we ook bovenlangs lopen. Je kan er tot bijna in de waterval komen en Tineke maakt foto’s over de rand van de waterval heen. Daarna lopen we nog langs een informatief pad over het leven in de vallei. Doen een poging om de camper op de foto te nemen  te nemen en gaan dan naar de camper. Binnen alles uithangen en laten drogen. Het eten vanavond is een mix van bloemkool, brocolli met gnossi’s en een saus. Toe het onvermijdelijke fruit met yoghurt. We houden nog een klop en veeg sessie en ook de bergschoenen krijgen weer aandacht. S’ avonds komen er allerlei kleine campers binnen; eigenlijk meer SUV’s met een matras erin. Het geeft enige reuring op deze verder rustige camping. Ook is er weer tijd om te knutselen en gitaar te spelen. Om 22 uur gaat eindelijk de zon schijnen…